مادر؛
چه کلمه ی نام آشنایی
کلمه ای آشنا
اما برای بعضی ها نا آشناست
مادر را دوست دارم
چون تمام هستی اش را؛جوانی اش را؛عمرش را؛نفسش را؛تاب و توانش را؛به پایم ریخت تا مرا بزرگ کند
مادر را دوست دارم
چون با عشق مرا بزرگ کرد
با عشقی که بارها لقمه در دهان خود نگذاشت و شب گرسنه خوابید و روزها و شب ها گرسنگی کشید؛تا من و امثال من؛بزرگ شوند
مادر را دوست دارم
چون زیباترین کلمه است
او را دوست دارم
چون با عشق بزرگم کرد
از تاب و توانش کاسته شد برای بزرگ شدن من
از تفریحات و شادی های خود گذشت برای شاد بودن من
برای تفریح کردنم
برای بازی کردنم با دوستانم
مادر را دوست دارم
چون وجودم در وجودش رشد پیدا کرد
او را دوست دارم
چون از وجود خود به من غذا داد
مرا 2 سال شیر داد
حتی مواقعی که خود را کثیف می کردم
چنان با عشق مرا می شست
که حد و حصر ندارد
و این ها به نظر من؛حرف های نگفته ی خیلی از ما آدم هاست
هرچند که هر چه بگوییم از وجود نازنین مادر کم گفته ایم
مادری که نمی توان با هیچ چیز عوضش کرد
نه با پول
نه با جاه و مقام و منزلت
و نه با خیلی چیز های دیگر

کاش مادر درکنارم بود.افسوس..........

جاشوی نگون بخت که بعد از بیست سال زجر دریا  قصد داشت خودش را بازنشسته کند وقتی  به اداره بیمه مراجعه و سابقه خود را مشاهده میکند میبیند که بیشتر از 5 سال سابقه بیمه ندارد و نمی تواند بازنشسته شود .هر چند که بر روی لنج های مختلف صیادی و تجاری مشغول به کار بوده ولی میگفت که پول بیمه را از حقوقم کم میکردند.ولی اسمم را تو لیست بیمه وارد نکرده اند الان من باید حداقل 10 یا 12 سال سابقه داشته باشم ولی.......... این هم زبان حال وی هرچند دست و پا شکسته به شعر درآوردم اما زیاد گیر ندین.

چِقی مو توی درگه زجر کشیدم  

                                دلم خش بی که آخر خوش میشینم

صُوینی گه پیچانه دست میرم هِلِ اسکله

                                تا با جهاز برم سی صید چندتا لَچِّه

کارای جهاز همه رو دوش خُم بی  

                               مُنگ مُنگِ ناخدا و جاشوا رو سرم بی

آخرِسوم جنگم بی سی گُلاته    

                               پی صـاحب لنج  سـی حـق بیمه   

رفتم که گیرم سابقم شی بیمه    

                              نـداشتم بیش از پنج سـال سابقه

ای صـاحب لنج بی مـروت

                             چـرا کـردی به مو ایـن خیـانت

گـرفتی ازم پـول بیمه   

                           نپرداختی تـو آن را بـه بیمه

توصیه من به همه ی صیادان و کارگران عزیز این است که مدام پیگیر بیمه خود باشند که مبادا در آینده مشکلی برای بازنشستگی آنها پیش بیاید که جبران ناپذیر است.

چه خـاطراتی مــا با یه بـاغ گِهنو داشتیم         بعد ازمدرسه اونجا پا میذاشتیم